Jak zrobić dobrą prezentację? autor: Piotr Kalita. NAJWAŻNIEJSZĄ RZECZĄ W PREZENTACJI JEST DOBRA TREŚĆ!!!!!. Wstęp Rozwinięcie 1 Rozwinięcie 2 Rozwinięcie 3 Zakończenie. Plan prezentacji. Krok 1: Wymyślamy plan. Krok 2: Wybieramy szablon, robimy stronę tytułową i stronę z planem. Dodatkowym atutem prezentacji firmowej będzie jej indywidualna personalizacja dla wybranego kontrahenta np. przez dodanie jego logotypu. Może to być logo na slajdzie tytułowym, np.: prezentacja przygotowana dla: [logo]. Jeżeli dodatkowo na kolejnych slajdach znajdą się wizualizacje produktów z umieszczonym już logo kontrahenta to ma ikonę głośnika lub obok na podglądzie pojawia się gwiazdka przy tym slajdzie to znaczy że jest ok. Jeżeli chcecie sprawdzić jak wypadliście, klikacie SLIDE SHOW- PLAY FROM CURRENT SLIDE /będąc na tym slajdzie z dźwiękiem/ lub po prostu klikacie w ikonę głośnika. • Pamiętajcie, żeby często zapisywać prezentację /CTRL S/ Autoprezentacja - przykład. W zależności od celu, jaki chcemy osiągnąć poprzez autoprezentację, można zastosować kilka przykładowych form. Kiedy np. ubiegamy się o awans, warto skupić się na sukcesach i korzyściach przyniesionych firmie. Przykładowa autoprezentacja może więc zawierać fakty, ale poparte dowodami. wysiłek i zdobyć wiedzę o tym, jak uczyć się szybciej, łatwiej i skuteczniej. Na pewno szybko okaże się, że Twoje oceny poszybują do góry! KWESTIONARIUSZ STYLÓW UCZENIA SIĘ 1. Gdy masz przeliterować słowo a) Widzisz słowo w umyśle b) Wypowiadasz je na głos c) zapisujesz je na kartce 2. Gdy przypominasz sobie jakiś szczególny 11. Jak chcę dobrze się przygotować do sprawdzianu, to zarywam noce. 12. Robię plan, kiedy i co mam zrobić z danego przedmiotu. Rozkładam naukę w czasie i dzielę ją na części. 13. Uczę się w ostatniej chwili, gdy nie mam już wyjścia, bo nie lubię się uczyć. 14. Staram się zrozumieć to, czego się uczę. Jak nie rozumiem, szukam T3201Ry. Odpowiedzi LoKo6264 odpowiedział(a) o 14:00 wordpad ? 0 0 Sullanne odpowiedział(a) o 14:06: Nie na komie! LoKo6264 odpowiedział(a) o 14:10: no to pisz na kartce * * Uważasz, że ktoś się myli? lub Przekaz wizualny – to na nim w największym stopniu opiera się moja praca. Tworząc szkolenia e-learningowe zależy mi na tym, żeby uczestnik spoglądając na ekran szkolenia od razu widział to, co chcę mu przekazać. Nie czytał, nie szukał, ale od pierwszych chwil, wiedział o co tu chodzi. Szanuję jego czas, dlatego przyjmuję, że to po mojej stronie leży zaprojektowanie szkolenia w taki sposób, aby przy minimum wkładanego wysiłku osiągnął jak najwięcej samą zasadą kieruję się przy tworzeniu prezentacji, szczególnie wtedy, gdy za jej pomocą chcę przekonać do moich pomysłów lub wyjaśnić zasady działania pewnych mechanizmów. Jeśli mi na tym zależy, oczywiste jest, że to po mojej stronie leży większość pracy do wykonania. Muszę więc przyjąć perspektywę mojego rozmówcy, zastanowić się czego oczekuje i co chce zobaczyć. W moim interesie jest to, żeby spojrzał na slajd prezentacji i wiedział co chcę mu na temat mojej pracy w e-learninguW tym wpisie chciałam pokazać Ci jak tworzę prezentacje. Przykładem niech będzie ta, którą wykorzystuję, aby opowiedzieć o moim doświadczeniu w zakresie e-learningu. Wpis składa się z 3 części: w pierwszej możesz zobaczyć moją całą prezentację, w drugiej podzielę się 6 zasadami, którymi kieruję się podczas projektowania prezentacji, a w trzeciej części zobaczysz jak ewoluowały niektóre ekrany mojej prezentacji, bo jak się zaraz dowiesz, w trakcie tworzenia zmieniam je moją prezentację klikając strzałki na poniższym obrazku. Poznaj 6 zasad, którymi kieruję się podczas tworzenia „JA”Zaczynam od udzielenia odpowiedzi na kilka kluczowych pytań: Co chcę przekazać? Co chcę osiągnąć za pomocą tej prezentacji?STRUKTURADzielę materiał na logiczne części. Robię to na kartce papieru, najczęściej w formie mapy myśli. Następnie eliminuję to, co nie jest najważniejsze i zastanawiam się jak pokazać to, co 2 kolory, jednym z nich jest biały lub czarny – to moja baza, tło. Drugi kolor jest bardziej charakterystyczny. Na kolejnych slajdach prezentacji korzystam tylko z nich, czasem dodaję ich odcienie. Ważność treści eksponuję za pomocą fontów, ich wielkości i położenia oraz grafik. Przyjęty na początku kod stosuję konsekwentnie do końca. Dzięki temu mój rozmówca po odwiedzeniu kilku pierwszych slajdów wie co jest najważniejsze, a w dalszej części prezentacji skupia uwagę we właściwym miejscu, nie traci energii na „ON”Stawiam się w roli mojego rozmówcy i szukam odpowiedzi na pytanie: Co musiałabym zobaczyć, żebym przekonała się do tego pomysłu czy stanowiska?JĘZYK KORZYŚCITekst zastępuję prostymi obrazami, a tam gdzie decyduję się na użycie słów, dobieram takie, które odzwierciedlają korzyści. Nie wystarczy przedstawić fakty, trzeba też dać do zrozumienia, jakie korzyści zostaną dzięki nim tworzę nie tylko wtedy, gdy siedzę przed monitorem. Projektowanie to proces. Zaczynam od pewnej koncepcji, która ewoluuje z czasem. Niejednokrotnie zdarzyło się, że wieczorem, gdy już zakończyłam pracę nad prezentacją przyszedł mi do głowy pomysł na to, jak ulepszyć sposób przedstawienia informacji na slajdzie, jak sprawić, aby była bardziej czytelna i przekonywująca. Spisuję te inspiracje, aby następnego dnia nanieść je na moją to proces, w którym pierwsze koncepcje ewoluują w kierunku lepszych. To ja jako projektant decyduję o tym, co zobaczy mój rozmówca. Mam ten przywilej, że mogę kierować jego uwagę na to, co najistotniejsze w danej sprawie. Na przykładzie kilku slajdów chcę Ci pokazać, jak ewoluowała moja 1. Obszary mojej pracy w zakresie e-learninguWersja pierwotna pokazuje obszary mojej pracy w zakresie e-learningu. Wersja finalna wskazuje dodatkowo na relacje pomiędzy poszczególnymi obszarami i ich przenikanie się. Wszystkie obszary stanowią jedną całość, są niezbędne do efektywnego realizowania szkoleń w formule e-learningowej. (Przesuwaj kółko w prawo i w lewo na poniższym slajdzie, aby porównać obie wersje). Przykład 2. Projektowanie i tworzenie szkoleńWersja pierwotna pokazuje jak przebiega proces projektowania szkoleń. Wersja finalna również pokazuje tę informację, ale jest wzbogacona o kontekst. Pokazuje miejsce, jakie zajmuje projektowanie i tworzenie szkoleń w odniesieniu do innych obszarów związanych z funkcjonowaniem e-learningu w firmie. (Przesuwaj kółko w prawo i w lewo na poniższym slajdzie, aby porównać obie wersje). Przykład 3. Zmiany w szkoleniach wynikające z celowego projektowaniaWersja pierwotna slajdu zawiera dwie grafiki, które od pierwszych chwil przyciągają wzrok rozmówcy, ale to nie one są najważniejsze na tym slajdzie. Wersja finalna została zaprojektowana tak, aby skupić uwagę na zmianie, dlatego zmodyfikowałam grafiki, pokazując szkolenia jako jedne z wielu oraz dodałam informacje tekstowe z wykorzystaniem symbolu „tick”. (Przesuwaj kółko w prawo i w lewo na poniższym slajdzie, aby porównać obie wersje). Przykład 4. Zobrazowanie zmianWersja pierwotna zawiera wykres pokazujący liczbę osób korzystających z platformy e-learningowej. Projektując ten slajd zależało mi na tym, żeby pokazać szereg zmian w zakresie e-learningu oraz ich konsekwencje. W wersji finalnej zdecydowałam się więc na połączenie wykresu danych z osią czasu i umiejscowienie na niej istotnych informacji. Ten slajd rodził się powoli, był najbardziej zmodyfikowanym ze wszystkich w tej prezentacji, ale mam poczucie, że pokazuje dokładnie to, co chciałam przekazać. (Przesuwaj kółko w prawo i w lewo na poniższym slajdzie, aby porównać obie wersje). Przykład 5. Moje kompetencjeProjektując ten slajd chciałam przekazać jak najwięcej informacji na temat moich kompetencji. I tu wpadłam w pułapkę. Po chwili okazało się, że zapisałam tekstem już prawie cały slajd, a jestem dopiero w połowie tego, co chciałabym napisać. Nie tędy droga, pomyślałam, ludzie nie lubią czytać. Wolę, żeby mój rozmówca z zaciekawieniem odkrywał poszczególne kompetencje nawet wtedy, jeśli miałabym pozostawić go z pewnym niedosytem, co się dokładnie pod nimi kryje. Wyszłam z założenia, że mogę o tym dopowiedzieć. Nie chcę natomiast tracić uwagi mojego rozmówcy już na starcie. W wersji finalnej slajdu tekst zastąpiłam prostymi ikonami i hasłami. (Przesuwaj kółko w prawo i w lewo na poniższym slajdzie, aby porównać obie wersje).Tworzenie prezentacji sprawia mi dużo frajdy i satysfakcji. Z doświadczenia wiem, że moje najlepsze prezentacje powstają wtedy, gdy mam czas. Te robione na wczoraj, niestety rzadko spotykają się z dozą kreatywności. Projektowanie to proces, który wymaga czasu ze względu na szereg czynności, które trzeba wykonać, a które się wzajemnie przenikają: projektowanie struktury prezentacji, wyłuskanie najważniejszych elementów poprzez eliminację tych mniej ważnych, wybór kolorów, fontów i grafik tak, aby stanowiły harmonijną całość, dobór odpowiednich słów. Końcowy efekt potrafi jednak wynagrodzić zaangażowanie i godziny spędzone przed monitorem. Czasem otrzymasz w szkole zadanie – „przygotuj prezentację na temat…” Jak to zrobić łatwo i efektownie? Czy wiesz, że większość prezentacji (także nauczycielskich) zawiera błędy? 1. Upewnij się, że rozumiesz temat Na przykład: „Zjednoczenie Niemiec” było w XIX wieku i w XX wieku. Jesteś pewien, o które chodziło nauczycielowi, gdy wyznaczał Ci temat prezentacji? 2. Ułóż tytuł prezentacji w formie pytania Na przykład: „Czym był renesans?” i „Kim byli ludzie renesansu?” to dwa różne pytania, choć oba są dobrym pomysłem na prezentację „Renesans” i w obu znajdą się podobne informacje. Będą jednak inaczej uporządkowane i na co innego położysz nacisk. 3. Uporządkuj prezentację. Napisz plan w formie punktów i podpunktów. Na przykład, odpowiedź na pytanie „Czym był renesans?” może składać się z trzech głównych części: „Filozofia”, „Literatura” i „Sztuka”. Mówiąc o literaturze czy sztuce nie musisz wymieniać wszystkich dzieł (to nawet niemożliwe), ale te najbardziej charakterystyczne. 4. Jeden podpunkt = jeden slajd = jeden obraz rozciągnięty na cały ekran Na przykład: Jeśli mówisz o bitwie pod Grunwaldem, pokaż obraz Jana Matejki lub plan bitwy. Jeśli mówisz o stylu romańskim i gotyckim, pokaż zdjęcia budowli i charakterystyczne elementy. Jeśli prezentujesz postać Jadwigi Andegaweńskiej, pokaż jej portret albo zdjęcie przedmiotu związanego z tą postacią. UWAGA! Znajdź legalne zdjęcia dobrej jakości (np. Wikimedia Commons). Nie ściągaj miniaturek z Google, bo będą rozmyte. Sprawdź, jak wygląda zdjęcie rozciągnięte na cały ekran. Jeśli jest niewyraźne, widać piksele itp. – znajdź inną ilustrację (lub tę samą w dobrej rozdzielczości), bo ta jest niewłaściwa. 5. Jak najmniej tekstu na slajdach (a najlepiej wcale). Nie czytaj tekstu ze slajdów, ani nie każ tego robić słuchaczom. To błąd! Slajdy mają ILUSTROWAĆ to, o czym mówisz, a nie służyć jako książka do czytania. W jakich przypadkach na slajdzie mogą być napisy? – tytuł prezentacji oraz imię i nazwisko autora na slajdzie tytułowym – nowe słowa, nazwy, nazwiska i daty – krótkie cytaty związane z omawianym tematem, zwłaszcza gdy słuchacze mają je zapamiętać (np. „Zastał Polskę drewnianą, a zostawił murowaną” w prezentacji o Kazimierzu Wielkim) – pojedyncze odesłania do dalszych informacji (np. adres strony internetowej lub tytuł książki, którą polecasz); jeśli jest ich więcej to lepiej rozdać kartkę z tytułami, bo ze slajdu i tak nikt ich nie zapamięta. 6. Zacznij od ciekawostki Zanim rozwiniesz temat, zainteresuj słuchaczy. Znajdź dokończenie zdania „Mało kto wie, że…” związane z tematem Twojej prezentacji. 7. Zakończ podsumowaniem Nie powtarzaj całej prezentacji, ale streść ją 3-4 zdaniami. Wyobraź sobie, że układasz notatkę z prezentacji do zapisania w zeszycie. Co w Twojej prezentacji było najważniejsze? Co słuchacze powinni koniecznie zapamiętać? Nigdy – nigdy! – nie pisz na ostatnim slajdzie „Dziękuję za uwagę” albo czegoś w tym rodzaju! To kolejny częsty błąd. „Dziękuję” możesz powiedzieć, bo to jest grzeczne, ale przecież innych zwrotów grzecznościowych nie pokazujesz na tabliczce, tylko mówisz, prawda? Jeśli nie masz lepszego pomysłu, na końcu prezentacji po prostu powtórz slajd tytułowy. 8. Przećwicz prezentację na głos. W myślach „mówisz” szybciej, niż na głos, więc sprawdź w domu, ile naprawdę będzie trwać Twoja prezentacja. Czy mieści się to w czasie wyznaczonym przez nauczyciela? Zwróć też uwagę na nowe słowa, obce zwroty i nazwiska. Upewnij się, że czytasz je prawidłowo i że potrafisz to zrobić również na głos. „Nabuchodonozor” czy „Ulrich von Jungingen” to ciekawe ćwiczenie dykcyjne! 9. Zabierz prezentację ze sobą. Przynieś na lekcję pendrive z nagraną całą prezentacją (łącznie z filmami, jeśli chcesz je pokazać). Nie licz na możliwość skorzystania z YouTube, ani ze swojej skrzynki pocztowej. 10. Opowiadaj, nie czytaj. Weź notatki, ale mów z głowy. Po to były ćwiczenia w punkcie 8! Nawet, jeśli gdzieś się zająkniesz, to i tak wyjdzie to o wiele lepiej, niż czytanie. Po prostu opowiedz, czego ciekawego dowiedziałeś się przygotowując prezentację. (Jeśli jesteś zainteresowany tym tematem, polecam moje książki: „Mówca doskonały. Wystąpienia publiczne w praktyce” oraz „Mistrzowskie prezentacje. Slajdowy poradnik mówcy doskonałego” wydane przez wydawnictwo Helion – Skorzystaj też z porad dla mówców i prezenterów zawartych na stronie Tutaj pisze odpowiedz, do Twojego komentarza na moim profilu :)Wiek XV przyniosl Europie i swiatu wiele przeobrazen: Turcyzdobyli Konstantynopol, Portugalczycy odnalezli tez droge morska do Indii. Przestrzen znanego swiata strasznie sie rozszerzyla, a Europejczycy odwazniej siegali do historycznych doswiadczen. Juz w XIV w. w rozbitej politycznie Italii odzyly wspomnienia politycznej i kulturalnej potegi antycznego Rzymu. Przelom XV i XVI w. przyniosl w wielu krajach Europy pierwsze wybitne dziela pisane w jezykach narodowych. W literaturze wl. uksztaltowaly sie sonet i nowela. W Italii, a takze w innych krajach rozwinely sie cenione w starozyt.: piesn, tren, hymn, epos, tragedia, komedia. Sztuka renesansu jest bardzo różnorodna i złożona. Można w niej jednak wskazać pewne elementy wspólne i typowe. Do najważniejszych nowości, jakie wprowadził renesans, należy bezsprzecznie powrót do osiągnięć antycznej sztuki Greków i Rzymian. Wpływy te dotyczyły głównie architektury. Przedstawiciele sztuki Odrodzenia uważali się za spadkobierców sztuki antycznej. Mieli świadomość piękna starożytnych form i pragnęli je odrodzić zarówno w dziełach literackich, jak i malarstwie, rzeźbach i architekturze. Była to także świadomość wartości ludzkiego umysłu, ciała, wszystkich ziemskich spraw. To, co zakazywał Kościół w średniowieczu, co nazywał godnym pogardy, stało się dla ludzi renesansu wartością. Nowy światopogląd odrzucił ascezę i wyrzeczenia, zanegował zło świata ziemskiego, cielesnego. Dlatego też, w duchu humanizmu, człowiek Odrodzenia mógł odkryć piękno Antyku: pogańskich świątyń i rzeźb. Renesansowa architektura odrzucała gotyk, nawiązując obficie do form antycznych. Budowle wznoszono według idealnych, matematycznych proporcji, które miały wskazywać na harmonię całej budowli. Tym samym budynki wznoszone w dobie renesansu są proste, harmonijne, przejrzyste kompozycyjnie. Drugą nowością było wprowadzenie perspektywy, która pozwoliła na utrwalenie trójwymiarowej przestrzeni, nadając dziełom głębię. Było to odkrycie bardzo się również społeczna pozycja twórcy – artysty, który z rzemieślnika stał się samodzielnym kreatorem sztuki, prawdziwym artystą. Od tego okresu sztuka zaczyna być postrzegana indywidualnie, przez pryzmat jej twórcy. Natchnieniem dla wielu dzieł była natura, którą starano się uważnie obserwować i analizować. Antyczna twórczość stanowiła kanon – obowiązujący powszechnie wzór piękna, proporcji, kompozycji, gatunku czy formy. Sztuka Odrodzenia jest przede wszystkim radosna, swobodna; czerpie z żywych źródeł Antyku i życia współczesnego. Wyraża dążenia i tęsknoty ludzi, bo oni stali się teraz najważniejsi. Sztuka epoki przeszła ewolucję od klasycyzmu renesansowego po manieryzm. Artystą klasycyzmu jest Rafael (właśc. Raffaelo Santi – wczesny i dojrzały renesans). Jego dzieła wyróżnia lekkość i wdzięk. Natomiast Michał Anioł to już przykład manieryzmu. Ówcześnie słowo maniera nie miało zabarwienia pejoratywnego; oznaczało styl, charakter, sposób. Sztuka włoska XVI wieku – późny renesans – polegała na dostrzeżeniu antymimetyzmu i zwróceniu uwagi na rolę samego twórcy. Prąd manierystyczny charakteryzował się większą ekspresywnością, dążeniem w dziełach do pokazania nietrwałości piękna świata i doskonałości piękna malarstwo włoskie (XVI wiek) odznaczało się spirytualizmem, niepokojem, wyrafinowaniem, wirtuozerią. Często bogate zdobnictwo naruszało klasyczny porządek harmonii – dlatego też mówimy o nowym stylu manierystycznym. Pojawienie się tych tendencji w Italii było początkiem kresu epoki Odrodzenia. Świat z dzieł manierystycznych był teraz labiryntem, pełnym niepokoju i walki; postaci ludzkie często popadały w ekstazę modlitwy albo zastygały w cierpieniu.

jak zrobić prezentację na kartce